Oog voor detail; mijn hooggevoelige kleuter is een heer

22 november 2016

Werkelijk waar; het leven met een hooggevoelig persoon heeft veel voordelen. Wat te denken van zijn scherpheid en oog voor detail. Voor wie is het herkenbaar?

Dat je je geen zorgen hoeft te maken dat je nieuwe coupe of je nieuwe blouse onopgemerkt blijft? Wordt er iets nieuws in huis gezet of iets verplaatst? Ook dan is de kans groot dat het opvalt. Alsof er een grote pijl in Neon-letters bij staat die schreeuwt om aandacht.

Bij ons thuis is het dus ook vaste prik. Het is heel sneu voor het volwassen mannen-exemplaar in huis, maar op het gebied van hoffelijkheid staat mijn vierjarige kleuterzoon met stip op één. Nieuwe kleren gekocht? Mijn zoon vraagt er naar en geeft “en passant” nog een compliment over de glimmende palletten. Een nieuwe bos bloemen kan ook op zijn hardop uitgesproken waardering rekenen.

Toen ik mij onlangs een keer onbegrepen voelde en het eerder genoemde volwassen gezinslid dat niet opmerkte (omdat ik nu eenmaal heel goed ben in “subtiel zwelgen”), was het mijn zoon die de stemming doorbrak. Nog geen minuut terug uit school signaleerde hij mijn stille verdriet, vroeg hij of dat de schuld was van papa en droeg hem op om “sorry” te zeggen. Opgelost! Echt! Mijn held is het!

Hoewel het natuurlijk ook kan komen door een waanzinnige goede manier van opvoeden, moet ik toch bekennen dat dat zeer waarschijnlijk niet door ons komt. Ons kleine gevoelsmens is nu eenmaal geboren met een goed ontwikkeld extra zintuig en een flinke dosis empathie.

Hoogensensitiviteit; een prachtige karaktereigenschap

Ik vind het een prachtige les over een even prachtige karaktereigenschap! Ik hoop dat mensen die de hoogsensitieve kant van zichzelf of hun kind vooral beschouwen als “lastig” of vermoeiend zichzelf de ruimte geven. Ruimte om te ontdekken dat hun gevoeligheid meer is dan alleen maar lastig. Ruimte om te beseffen dat oog voor detail ook een heerlijke aanvulling op het leven is.

Genieten van details maakt de wereld mooier

Wie anders kan zo geni

eten van kleine dingen: een roodgekleurde ochtendlucht, de geur van de aankomende lente, een late vlinder in de herfst of een onverwachte regenboog. Reken er maar op dat er genoeg mensen zijn die voorbij razen aan het zo belangrijke kleine geluk. Die geen oog hebben voor de subtiele details die overal om hen heen de potentie hebben om het leven mooier te maken.
Natuurlijk is het ook vermoeiend om hoogsensitief te zijn. Doodvermoeiend zelfs! Al die
rondvliegende prikkels die ongewenst en op hele verkeerde momenten je harnas binnen dringen. Mensen die binnen je veilige “bubbel” komen en een aanslag zijn voor je energieniveau. Wat mij betreft weegt dat echter niet op tegen al het moois dat het kan bieden in je eigen leven. Of in dat van anderen.

Dat mijn eigen kleine heer naast zijn eigen leven ook dat van anderen moge verrijken… en vele anderen met hem. Hele legers hoog sensitieve mensen wens ik onze aarde toe. Het zal de wereld goed doen.