Interview tijdschrift Vriendin - Linda kreeg vier miskramen in vier jaar

Lieve Linda, wat herkenbaar, de goedbedoelde reacties die juist veel pijn doen. En het blijft altijd verdriet doen. Mn oudste zoon (9 jaar) komt heel af en toe (gisterenavond) nog met een opmerking, toen ik nog een broertje was... als ik vraag wat hij dan bedoeld, zegt hij; ik had eigenlijk nog een zus gehad, alsof hij het beter aanvoelt dan menig ander. Ik heb mijn eerste zwangerschap niet mogen voldragen met 12 weken verloren. Mezelf kwalijk genomen dat ik niet eerder ben gaan rusten enz. De avond voordat ik de vrucht verloor nog fanatiek getennist maar ik had al bloedverlies. Zo spannend en stressvol om de volgende zwangerschappen de eerste weken te doorstaan en te geloven dat het goed zou gaan. Ik heb nu drie (!!) gezonde kinderen en ben daar zo blij mee en dankbaar! Na mijn laatste zwangerschap moest ik m'n baarmoeder laten verwijderen door een goedaardig gezwel, een myoom dat groeide tegen alle medicatie in. Het afscheid nemen van mijn baby-leef-ballonnetje zoals ik het aan de kinderen heb uitgelegd was ook heel verdrietig. In tijden van stress of als er iets met de kinderen gebeurd wat naar is, komt dit verdriet altijd om de hoek piepen op momenten dat ik het niet eens verwacht. Ik wens je een fijne tijd met je kleintje in je buik en een superbevalling en dan met je lieve man en Moos verder met genieten.

Hoi Linda, Mooi stukje, goed dat je het openbaar bespreekbaar hebt gemaakt . En ja deze 4 ongeboren kinderen van jullie hadden nog iets uit te werken hier, Ze hebben jullie daarvoor gekozen, voel jullie vereerd en geniet van jullie wondertje dat op komst is een heel Bijzonder kindje dat ook weer jullie als gezin heeft gekozen omdat het daar de beste mogelijkheden voor zijn nieuwe leerprocessen vind. Ben niet ongerust vertrouw blindelings op jou lichaam en je geloof en vertrouwen en geniet nog even van jullie wondertje in wording! Liefs Lian

Hoi Linda, Wat heb je het mooi beschreven. Ik snap helaas maar al te goed wat jullie allemaal hebben moeten meemaken. Elke keer weer blijdschap en helaas ook weer verdriet van een verlies. Mooi dat bij jullie jullie tweede wondertje binnenkort komen gaat. Ik hoop dat alles goed blijft gaan en dat jullie straks trotse ouders zijn en grote broer zijn van jullie nieuwe gezinslid.

20 oktober 2018 is ons nieuw leven geschonken! Onze lieve Joas is geboren. Wat een wonder!