Klas overslaan bij hoogbegaafdheid?

Beste, Ik ben zeker voor. Op de school van mijn kinderen staan ze dat ook toe. Heb het nu al 3 keer gezien tijdens de periode dat mijn kids er school lopen. Zij bieden ook een beverklas aan voor de sterkere leerlingen om extra uitdaging te geven. Nu krijg ik al geruime tijd de indruk dat mijn jongste ook klaar is om een klas over te slaan. Zij zit nu in de 2de kleuterklas. Ik heb dit al met de juf besproken. Op school krijgt ze niet direct signalen zegt ze (thuis des te meer). Ze krijgt nu een uurtje per week oefeningen van de 3de kleuterklas, samen met nog 4 kinderen. Maar of dit voldoende is? Hoe zou ik dit het best aanpakken ?

Onze zoon werd ook erg lastig op school en werd hoogbegaafd getest. Wij hebben besloten om hem naar een andere school te sturen waar hij het normale lesprogramma krijgt maar alles veel uitgebreider en 'ontdekkender', daarnaast krijgt hij nu in groep 4 al Duits, schaken en filosofie! Ik persoonlijk denk dat het beter is als hij met (gelijkgestemde) leeftijdsgenootjes opgroeit, hij moet soms wel de kans krijgen om kind te blijven!!!

Als opvoedcoach en oudere zus van en hoogbegaafde tiener opmerk, is dat de focus steeds zo op het cognitieve gelegd wordt. Een spijtige zaak, want er is zo veel meer. Hoogbegaafde kinderen hebben het vaak moeilijk met sociaal contact en emoties, wat versterkt wordt door versnellen, omdat je tussen oudere kinderen terecht komt. Wat mij betreft dus liever in de eigen klas blijven en regelmatig lessen missen voor een extra aanbod. Dit maakt dat de cognitieve vakken uitdagender blijven, omdat er minder tijd overblijft voor hetzelfde werk. In het extra aanbod kan bvb een combinatie zitten van het aanbieden van vakken die niet opgenomen zijn in het standaard pakket (filosofie, astronomie,...) én een goed onderbouwd aanbod aan sociale en emotionele vaardigheden. Standaardvakken extra uitdiepen kan, maar maakt vaak dat de voorsprong nog groter wordt en de verveling later nog harder toeslaat. Daar zie ik dus geen goede oplossing. Geen idee of er ook scholen zijn die het op deze manier aanpakken.

Ik ben leerkracht van een groep 1/2. Het is altijd een moeilijke beslissing om, in welke groep dan ook, de beslissing te nemen van vervroegde doorgang. bij meer/hoogbegaafdheid. Een beslissing die samen met de ouders wordt gemaakt. Waar doe je goed aan. Aan de ene kant is er het emotioneel welbevinden van het kind. Kan het kind het aan om in een groep met oudere kinderen te zitten? Is er wederzijdse interesse en aansluiting. Aan de andere kant is er het "verveelbeest". Kinderen kunnnen meer, krijgen dezelfde stof nog een keer in een andere verpakking maar het blijft hetzelfde en dat is geen uitdaging. En omdat er geen uitdaging is wordt de motivatie minder, kinderen gaan onderpresteren of gaan vervelend gedrag vertonen. Helaas is er op veel scholen geen budget voor een plusklas. Is het er wel dan is het vaak voor een uur in de week.Ik heb bij een vervroegde doorlating 1 x meegemaakt dat de leerling geen aansluiting vond in de groep en erg ongelukkig werd, niet meer naar school wilde. In overleg is hij naar zijn oude klas teruggegaan en bloeide hij weer op.Mijn advies naar ouders toe is om goed te kijken naar het welbevinden van hun kind: kan het de versnelling aan.Maar het is en blijft een moeilijke beslissing in het huidige onderwijs.

Hallo! Bedankt voor je artikel! In je eerdere artikel had je het er al over dat je soms als baby al kan zien dat een kind anders is. Ik heb dit gevoel altijd gehad bij mijn zoon. Mijn zoon is net 4 .... misschien overdreven om hier mee bezig te zijn maar ik merk aan mijn zoon dat hij het lastig heeft op school. Hij gaat pas net naar school, een paar maanden. Zijn klas bestaat uit 34 (!!!) Kinderen. Mijn zoon is heel leergierig. Leert zichzelf engels, speelt met taal, bouwt heel graag lego (leeftijd van 7-12 is geen probleem, hij volgt zelf het boekje), emotioneel is hij ook heel gevoelig. Pikt meteen sferen op is heel lief en zorgzaam en valt eigenlijk altijd op door zijn "volwassen" manier van praten. Echt "spelen" doet hij weinig. Voordat hij naar school ging wilde hij al bijna een jaar heeeel graag naar school! Iedere dag hadden we het erover en hij keek er enorm naar uit. Nu zit hij op school en vind hij het "helemaal niet leuk". Sinds dat hij op school zit heeft hij met grote regelmaat hoofdpijn en buikpijn. Als ik hem vraag waarom hij school niet leuk vind verteld hij dat hij het te druk vind. Daarnaast merk ik ook dat hij iets meer tijd voor zichzelf nodig heeft omdat hij eigenlijk altijd wel iets vertellen of wil laten zien. De juf heeft hier geen tijd voor (met 34 kinderen) en het ia net of hij dit oppakt alsof er geen tije voor hem is. Dat koppie dat hij dan laat zien.... doet me echt pijn. Heeft iemand hier ervaringen mee? Ik denk niet per definitie dat mijn zoon hoogbegaafd is, maar ik heb altijd het gevoel gehad dat je hem anders moest benaderen dan anderen. Graag zou ik een gesprek met de juf willen om haar te vertellen dat hij thuis zoveel last heeft van hoofdpijnen en buikpijnen, maar ben bang dat ze het gooien op het wennen. Ik denk zelf dat dit niet het geval is. Mijn zoon is altijd naar opvang en peuterspeelzaal geweest en daar heeft hij nooit dit soorklachten gehad.